Zamknięcie roku

Zbliża się koniec roku obrotowego dlatego tez należy przygotować się do inwentaryzacji, jak również sporządzić terminarz wykonania czynności związanych z końcem roku- zamknięcie roku 2012, nam pomaga w tym firma doradcza z Warszawy .

Odpowiedzialność za sporządzone sprawozdanie finansowe ponosi Kierownik jednostki – Zarząd, posiłkowo również Rada Nadzorcza lub inny organ nadzorczy

W pierwszej kolejności należy określić ogólny plan inwentaryzacji gdzie znajdować się będą aktywa i pasywa objęte spisem, metody i terminy dokonania inwentaryzacji oraz dokumentowanie inwentaryzacji.

Zamknięcie roku wiąże się ze sprawozdawczością finansową. Wg ustawy o rachunkowości sporządza się bilans, rachunek zysków i strat, rachunek z przepływów pieniężnych, zestawienie zmian w kapitale własnym i informację dodatkową. Zgodnie z międzynarodowymi zasadami rachunkowości sporządza się sprawozdanie z sytuacji finansowej, sprawozdanie z całkowitych dochodów, sprawozdanie z przepływów pieniężnych, sprawozdanie ze zmian w kapitale własnym i informację dodatkową.

Wśród najważniejszych standardów przydatnych podczas zamknięcia roku wg polskich zasad będą: Krajowy Standard rachunkowości nr 2 Podatek Odroczony, KSR 4 Utrata wartości aktywów, KSR 6 Rezerwy, bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów i zobowiązania warunkowe. Wg standardów międzynarodowych będą to MSR 12 Podatek dochodowy, MSR 36 Utrata wartości aktywów, MSR 37 Rezerwy, zobowiązania warunkowe i aktywa warunkowe, itd.

Inwentarz - Inwentaryzacja

Inwentarz

Sporządzone na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych zestawienie obrotów i sald kont księgi głównej i kont ksiąg pomocniczych obrazuje wykaz składników aktywów i pasywów pełni w jednostce rolę inwentarza.

Inwentaryzacja

Inwentaryzacja ma na celu sprawdzenie rzeczywistego stanu posiadanych przez jednostkę składników aktywów i pasywów z ich stanem wynikającym z ksiąg rachunkowych.

Na ostatni dzień każdego roku obrotowego przeprowadza się inwentaryzację:

1. aktywów pieniężnych (z wyjątkiem zgromadzonych na rachunkach bankowych), papierów wartościowych w postaci materialnej, rzeczowych składników aktywów obrotowych, środków trwałych oraz nieruchomości zaliczanych do inwestycji, a także maszyn i urządzeń wchodzących w skład środków trwałych w budowie – drogą spisu ich ilości z natury, wyceny tych ilości, porównania wartości z danymi ksiąg rachunkowych oraz wyjaśnienia i rozliczenia ewentualnych różnic;
2. aktywów finansowych zgromadzonych na rachunkach bankowych lub przechowywanych przez inne jednostki, w tym papierów wartościowych w formie zdematerializowanej, należności, w tym udzielonych pożyczek, oraz powierzonych kontrahentom własnych składników aktywów – drogą otrzymania od banków i uzyskania od kontrahentów potwierdzeń prawidłowości wykazanego w księgach rachunkowych jednostki stanu tych aktywów oraz wyjaśnienia i rozliczenia ewentualnych różnic;
3. środków trwałych, do których dostęp jest znacznie utrudniony, gruntów oraz praw zakwalifikowanych do nieruchomości, należności spornych i wątpliwych, należności i zobowiązań wobec osób nieprowadzonych ksiąg rachunków, z tytułów publicznoprawnych, drogą porównania danych ksiąg rachunkowych z odpowiednimi dokumentami i weryfikacji wartości tych składników. 

Inwentaryzacją drogą spisu z natury obejmuje się również znajdujące się w jednostce składniki aktywów, będące własnością innych jednostek, powierzone do jej sprzedaży, przechowania lub używania, powiadamiając te jednostki o wyniku spisu.

Inwentaryzację przeprowadza się w następujących terminach:

1. składników aktywów – z wyłączeniem aktywów pieniężnych, papierów wartościowych, produktów w toku produkcji oraz materiałów, towarów i produktów gotowych - rozpoczyna się nie wcześniej niż 3 miesiące przed końcem roku obrotowego, a kończy do 15 dnia następnego roku, Ustalenie zaś stanu następuje przez dopisanie odpisanie od stanu stwierdzonego drogą spisu z natury lub potwierdzenia salda- przychodów i rozchodów (zwiększonych i zmniejszonych), jakie nastąpiły między datą spisu lub potwierdzenia, a dniem ustalenia stanu wynikającego z ksiąg rachunkowych, przy czym stan wynikający z ksiąg rachunkowych nie może być ustalony po dniu bilansowym;
2. zapisów materiałów, towarów, produktów gotowych i półproduktów znajdujących się w strzeżonych składnikach i objętych ewidencją ilościowo/wartościową prowadzono raz w ciągu 2 lat.
3. nieruchomości zaliczonych do środków trwałych oraz inwestycji, jak też znajdujących się na terenie strzeżonym, innych środków trwałych oraz maszyn i urządzeń wchodzących w skład środków trwałych w budowie – przeprowadza się raz w ciągu 4 lat.

Ujawnione w toku inwentaryzacji różnice między stanem rzeczywistym a stanem wykazanym w księgach rachunkowych wyjaśnia się i rozlicza w księgach rachunkowych tego roku obrotowego, na który przypadł termin inwentaryzacji.

Inwentaryzacja obejmuje:

• ustalenie rzeczywistego stanu aktywów oraz pasywów,
• porównanie rzeczywistego stanu ze stanem ewidencyjnym,
• ustalenie i wycenę ewentualnych różnic inwentaryzacyjnych,
• ustalenie przyczyn powstania różnic inwentaryzacyjnych,
• podjęcie decyzji co do sposobu rozliczenia różnic inwentaryzacyjnych,
• ujęcie w księgach różnic inwentaryzacyjnych,
• czynności sądowe, egzekucyjne i inne zmierzające do ostatecznego rozliczenia różnic inwentaryzacyjnych